به نقل از «فارس»

موکب «امام خامنه‌ای» زائرسرایی برای عشاق اباعبدالله(ع)/ اینجا برای خدمت سر و دست می‌شکنند

تاریخ انتشار: ۲۱ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۹۵۱۹۱

خبرگزاری فارس لرستان- نسرین صفربیرانوند، این روزها که در آستانه اربعین قرارداریم حال و هوای شهرها حسینی است، همه با دیدن زائران کربلا و موکب‌هایی که در اقصی نقاط شهر برپا است، دلشان برای ضریح شش گوشه سید الشهدا پر می‌کشد.

لرستان به دلیل موقعیت جغرافیایی مسیر عبور زائرانی است که از اقصی نقاط کشور قصد عزیمت به کربلای معلی را دارند، همین موضوع باعث شده که مردم خود را برای پذیرایی از زوارحسینی با برپایی موکب‌های متعدد آماده کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

موکب امام خامنه‌ای که سال‌ها در ورودی خرم‌آباد از سمت بروجرد میزبان زائران امام حسین (ع) است، این روزها حال و هوای خاصی دارد، طراحی و چیدمان موکب بین‌الحرمین را در ذهن تداعی می‌کند.

 اینجا از زن و مرد پیر و جوان مشغول پذیرایی از مسافران سرزمین عشق کربلای معلی هستند، هر کسی مشغول کاری است؛ یکی در آبدارخانه، دیگری در آشپزخانه، جمعیتی در حال تهیه مواد لازم برای شام، یکی آرام در گوشه‌ای مشغول تعمیر کفش زوار است، در آبدارخانه موکب علاوه بر چای و آب جوش دمنوش گیاهان دارویی هم برقرار است.

 

 اینجا هر چه می‌بینیم زیبایی است و دیگر هیچ، بین جمعیت چشمم به پدر شهید مدافع حرم شهید غلام یاراحمدی می‌افتد که مشغول خدمت رسانی به زوار امام حسین (ع) است، در گوشه‌ی دیگر فرمانده ناحیه سپاه خرم‌آباد برای عاشقان ابا عبدالله نوحه سرایی می‌کند، در موکب امام خامنه‌ی خادمان اباعبدالله گوی سبقت را از هم ربوده‌اند.

چند ساعتی را که در موکب به سر می‌برم تردد برخی مسوولان را به موکب می‌بینم، گوشه‌ای از موکب نیز جوانانی را می‌بینم که پلاکاردهایی برای اسکان زوار در دست دارند، عشق به امام حسین (ع) همه را از خود بی خود می‌کند.

 

عشق به امام حسین من را به اینجا کشاند

 ناصرشاهوردی، کفاشی که مغازه‌اش را به موکب آورده تا از این طریق به زوار امام حسین (ع) خدمت‌رسانی کند، می‌گوید: چند روز پیش یک نفر به مغازه من مراجعه کرد و از من چند واکس برای موکب خریداری کرد، من هم تصمیم گرفتم وسایل کفاشی را به موکب منتقل کنم تا با تعمیر و واکس کفش زوار خدمتی کرده باشم.

او می‌گوید: عشق به امام حسین(ع) من را به سمت موکب کشاند، سعادت نصیبم نشد زائر کربلا باشم، اما حداقل اینجا به زوارش خدمتی ارائه می‌کنم، ما خاک پای زوار آقا ابا عبدالله هستیم.

 

برپایی موکب جلوه‌ی زیبا از پیاده‌روی اربعین

خانم ایزدی زائر مشهدی موکب و پذیرایی از زوار را عالی توصیف می‌کند و می‌گوید: درست است این افراد زائر کربلا نیستند، اما کار اینها هم کمتر از زیارت نیست.

او معتقد است: پیاده روی اربعین به خودی خود زیبا است، اما برپایی موکب‌ها جلوه‌ای زیباتر به این رویداد معنوی بخشیده است.

حس و حال خدمت به زوار امام حسین وصف شدنی نیست

احمد کوشکی زاده که در آبدارخانه مشغول خدمت رسانی به زوار امام حسین (ع) است، می‌گوید: وقتی حال و هوا و فضای معنوی حاکم بر موکب را دیدم تصمیم گرفتم که چای ریز زوار باشم و اینجا حس و حالی دارم که قابل توصیف نیست.

او می‌گوید: ما که از قطار اربعین جا مانده‌ایم حداقل از خدمت رسانی به زائرانش غافل نشویم که بدون شک این حرکت مورد پسند خدا و امام حسین (ع) است، افتخار می‌کنم که لیاقت نوکری زوار سیدالشهدا نصیبم شده است.

 

خدمت به زوار امام حسین کمتر از پیاده روی اربعین نیست

فاطمه نظری که مشغول آماده کردن وسایل شام برای زوار امام حسین است، می‌گوید: ما هر چند جامانده اربعین هستیم اما وقتی داخل فضا شدیم انگار که از هیچ کجا جا نمانده‌ایم ، همراه با دوستان و همراهان در این فضای عاشقانه و دلدادگی و با شور و عشق مشغول خدمت رسانی هستیم.

او که به طور اتفاقی با موکب امام خامنه‌ی آشنا شده است، می‌گوید: وقتی حال و هوای موکب را از نزدیک دیدم ، احساس کردم خدمت کردن به زوار امام حسین (ع) چیزی از پیاده روی اربعین کم ندارد، حس و حال خوبی که هنگام خدمت رسانی به زوار به انسان دست می‌دهد در هیچ واژه و کلامی قابل وصف نیست.

 

اینها قبل از ما کربلایی شده‌اند

زهرا صیدی هم که برای اولین بار عازم کربلا است و منتظر است کفشش تعمیر شود، می‌گوید: حال و هوای حاکم بر موکب شور و شوقی عجیب در انسان ایجاد می‌کند،همکاری که بین مردم برای خدمت رسانی به مسافران کربلا وجود دارد واقعا قابل وصف نیست.

او می‌گوید: از نظر من افرادی که اینجا مشغول خدمت رسانی به زوار هستند قبل از ما کربلایی شده‌اند چون هر کدام به نحوی نیاز مسافران کربلا را برطرف می‌کنند، امام حسین یار و نگهدار آنها باشد.

اجتماع اربعین بزرگترین رویداد گردشگری مذهبی

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هم که در موکب حضور دارد ، می‌گوید: ما اجتماع اربعین و عبور زوار امام حسین(ع) از لرستان را به عنوان بزرگترین رویداد گردشگری مذهبی قلمداد می‌کنیم.

عطا حسن پور بیان می‌کند: گردشگری مذهبی لرستان در دو مقطع مورد توجه است، یک مورد مربوط به روز عاشورا به واسطه آیینی همچون گل مالی ، چهل منبر ، سقا خانه‌های بروجرد و دیگر آیین‌ها است، اما بزرگترین رویدادی که می‌توان به عنوان کارناوال مذهبی از آن یاد کرد همین پیاده روی اربعین است که در لرستان نمود و جلوه خوبی دارد.

وی می‌گوید: با توجه به موقعیت جغرافیایی لرستان که در کریدور شمال به جنوب قرار دارد، پیاده روی اربعین یک فرصت و ظرفیت برای معرفی استان است، تا علاوه برآشنایی زوار با وجهه فرهنگی و مهمان نوازی مردم لرستان زمینه برای گردشگری اماکن تاریخی و طبیعی در ایامی مانند نوروز فراهم شود.

 

جارو کشیدن زیر پای زوار عشق است

 یاراحمدی پدر شهید مدافع حرم غلام یاراحمدی هم که با خانواده مشغول خدمت به زوار امام حسین(ع) است، می‌گوید: من کلفت و نوکر زوار امام حسین(ع) هستم سعادت نصیبم شده که زیر پای زوار را جارو بکشم و هر کار و خدمتی که از دستم برآید انجام دهم.

او می‌گوید: خدمت به زوار امام حسینع) عشق بازی است، ببینم سال دیگر باشیم یا نه من سال‌هاست که اینجا گذایی می‌کنم سعادت زیارت قبر شش گوشه نصیبم نشد اما خوشحالم که توفیق خدمتگزاری به زوار را به من عطا کرد.

خدمت به زوار از عسل هم شیرین تر است

ناصر صارمی هم که از هیات داران قدیمی شهر و بازنشسته بهزیستی است در آشپزخانه موکب مشغول تهیه و پخت غذا است، او می‌گوید: خدمت و نوکری اربابم حسین و زوارش نهایت عشق است، لذت من این است که بعد از نماز صبح مشغول مهیا کردن صبحانه زوار باشم و بعد از آن هم مشغول ناهارو شام، برای خدمت به زوار کربلا سر از پا نمی‌شناسم.

او می‌گوید: فرصت کربلا رفتن هست اما فرصت خدمات رسانی همیشه مهیا نیست و واقعا این را از صمیم قلب می‌گویم که لذت خدمت به زوار کربلا از شهد عسل هم شیرین تر است.

 

خدمت به زوار کربلا خودش زیارت است

فرود بیرانوند هم که کار تاسیسات برق موکب را انجام می‌دهد ، می‌گوید: همزمان با برپایی موکب کار خودم که ساختمان سازی است را کنار گذاشته‌ام و اینجا مشغول خدمت رسانی به زوار کربلا هستم.

او معتقد است: تفاوتی ندارد در کربلا مشغول زیارت باشی یا به زوارش در پیاده روی اربعین خدمتی انجام دهی ، همین خدمت رسانی هم خودش زیارت است البته به شرطی که امام حسین بپذیرد.

 

برپایی موکب جلوه‌ای از جهاد تبیین است

حجت الاسلام والمسلیم لونی از روحانیون الیگودرزی هم که در قم ساکن است می‌گوید:پیام ما پیام ولایت و راه ما راه شهدا است، پیاده روی اربعین و در کنار آن برپایی موکب‌ها بهترین موقعیت برای جهاد تببین است.

او می‌گوید: پیاده‌روی اربعین و خدمت رسانی به زوار امام حسین (ع) در کربلا و بین الحرمین جلوه می‌کند، ما باید همراه شهدا باشیم و این انقلاب را به دست صاب اصلی ان برسانیم.

تبلور پیاده روی اربعین در سایه موکب‌ها

مسوول موکب امام خامنه‌ی هم با بیان اینکه پدیده اربعین مولفه‌ها و کاربردهای فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی دارد، اظهار می‌کند: در واقع پیاده‌روی اربعین در سایه امنیت و وحدت کارکردهای زیادی دارد که در موکب‌ها تبلور پیدا می کند، موکب یعنی زندگی بهشتی و مومنانه.

کریم خورشیدوند می‌گوید: موقعیت جغرافیی لرستان و قرار گرفتن در کریدور شمال به جنوب باعث شده که استان ما محل عبور زوار امام حسین (ع) باشد، به طوری که از 5 میلیون مسافر کربلا 3 میلیون نفر یعنی 60 درصد از اینجا عبور می‌کنند، ما در مسیر عبور راهیان نور هم هستیم.

وی با بیان اینکه اگر به ایدئولوژی اسلامی نیم نگاهی داشته باشیم متوجه خواهیم شد که هر زمانی که فرهنگ زیر بنا باشد هر آنچه غیر از فرهنگ از جمله اقتصاد روبنا است، می‌افزاید: اگر بخواهیم پروژه اقتصادی را شروع کنیم که توجیه داشته باشد باید زیربنای آن یعنی فرهنگ درست باشد.

 

پیاده روی اربعین فرصتی برای معرفی استان

مسوول موکب امام خامنه‌ی می‌گوید: لرستان با وجود همه ظرفیت‌ها خوب معرفی نشده است، اعتقاد ما این است که بزرگترین و فرهنگی‌ترین پدیده اربعین است و از این رویداد با توجه به احساس امنیتی که در استان جاری است می‌شود برای معرفی استان استفاده کرد.

خورشیدوند با اشاره به اینکه امروز ما در جنگ تمام عیار فرهنگی و تمدنی هستیم، عنوان می‌کند: این جنگ فرهنگی پشتیبانی و عقبه می‌خواهد و امروز ما می‌بینیم تمام شهر و روستاها مشغول پشتیبانی هستند و زائر با خیال راحت در استان ما استراحت و اقامت می‌کند.

او ادامه می‌دهد: خانه‌های زیادی از اقصی نقاط شهر پیشنهاد اسکان زوار امام حسین را مطرح کرده‌اند بالغ بر 500 نفر، قطعا آمار بیش از این عدد است، زیرا امروز همه شهر و روستاها موکب امام خامنه‌ی است و پذیرایی از مسافران کربلا هستند.

مسوول موکب امام خامنه‌ی خرم‌آباد با اشاره به اینکه موکب سال 92 فعالیت خود را شروع کرده است، می‌گوید: موکب با کمک‌های مردمی اداره می‌شود اما انچه که ما پیگیر هستیم ایجاد یک مجموعه فرهنگی و رفاهی در فضای موکب است که امیدواریم مورد توجه مسوولان قرار بگیرد.

 

خورشیدوند می‌گوید: اینجا اگر مسوولی هم خدماتی ارایه می‌دهد لباس خادمی بر تن می‌کند، نکته قابل توجه اینکه در موکب امام خامنه‌ی فاصله بین مردم و مسوولان کم می‌شود به طوری که برخی از مشکلات مردم اینجا حل شده است، بدون اینکه وقت قبلی داشته باشند و این اتفاق خوبی است.

او معتقد است: پیاده روی اربعین و عبور زوار کربلا از خاک لرستان به عنوان یک گردشگری مذهبی زمینه ساز گردشگری تاریخی و طبیعی است که این امر خود علاوه بر رونق اقتصادی و اشتغال زایی می‌تواند به فراهم کردن زیرساخت‌های گردشگری منجر شود.

مسوول موکب امام خامنه‌ی خرم‌آباد در پایان صحبت‌های خود می‌گوید: حضور در موکب و خدمت رسانی به زوار کربلا باعث می‌شود که خدا را بهتر عبادت کنی، اینجا دلها صیقل پیدا می‌کند و آماده می‌شود.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: موکب امام خامنه ای پیاده روی اربعین خدمت به زوار امام حسین پیاده روی اربعین گردشگری مذهبی زوار کربلا برپایی موکب امام حسین ع او می گوید حال و هوای خرم آباد موکب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۹۵۱۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنایت وهابیت وحمایت انگلیس؛از تخریب بقیع تا قتل‌عام مسلمانان

وهابی‌ها با اشغال مدینه مرقد مطهر ائمه اطهار(ع) در بقیع و مرقدهای دیگر مانند ابراهیم فرزند پیامبر(ص)، قبر حضرت ام‌البنین (س)، قبه عبدالله پدر پیامبر(ص)، اسماعیل فرزند امام صادق(ع) و قبه همه صحابه و تابعین را بدون استثنا خراب کردند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شخصی به نام ابن تیمیه با نگاهی متأثر از دستگاه فکری بنی‌امیه به احیای اسلام اموی پرداخت و با عرضه قواعدی تنگ‌نظرانه و متحجرانه در حوزه‌های مختلف علوم دینی به  ویژه شرک و توحید، صفات خبری خداوند، رابطه عقل و وحی و غیره بنیانگذار جریانی گذشته‌گرا و تکفیری شد. جالب اینجاست که افکار ابن تیمیه از طرف علمای راستین اهل سنت رد شد. او توسط علمای اهل سنت محاکمه شد و در زندان از دنیا رفت.

در دوران معاصر، محمد بن عبدالوهاب احیاگر اندیشه‌های اموی ابن تیمیه شد و در سال 1153 قمری آشکارا به تبلیغ عقاید انحرافی خود پرداخت و با کمک انگلیس، پایه‌های فرقه وهابیت را در میان بیابانگردهای منطقه نجد -شهری میان مدینه و اردن- بنیانگذاری کرد. به این ترتیب او بنیانگذار فرقه‌ای شد که به وهابیت شهرت دارد و البته همچنان از سوی علمای راستین فرقه‌های اهل سنت مردود دانسته می‌شود.

خبرگزاری تسنیم به مناسبت سالروز تخریب جانسوز قبرستان بقیع و مزار تعدادی از ائمه اطهار علیهم السلام و بزرگان اسلامی توسط جانیان وهابی، گوشه‌هایی از جنایت‌های وهابی‌ها در طول فعالیت 280 ساله آنها را بررسی کرده است.

سال 1187 قمری؛ حمله به ریاض و نجد

اولین منطقه‌ای که طعم تلخ جنگ و غارت وهابی‌ها را چشید، شهر ریاض در عربستان سعودی بود. چند سالی قبل از  1187 هجری قمری بود محمد بن عبد الوهاب، بنیان گذار فرقه ضاله وهابیت، با محمد بن سعود که جد آل سعود عربستان است، هم پیمان شد.

همان زمان محمد بن عبد الوهاب و محمد بن سعود که در منطقه درعیه در عربستان ساکن بودند، به قصد غارت و چپاول دارایی‌های مسلمانان به ریاض حمله کردند. این جنگ حدود سی سال طول کشید. دلیل طولانی شدن جنگ هم آن بود که حاکم ریاض قدرت زیادی داشت و وهابی‌ها نمی‌توانستند به سادگی بر آن منطقه مسلط شوند.

تا اینکه در تابستان سال  1187 عبدالعزیز پسر محمد بن سعود لشکر زیادی فراهم کرد و به ریاض یورش برد. حمله آن‌ها آنقدر وحشتناک بود که بسیاری از مردم در این جنگ کشته شدند و بقیه مردم شهر ریاض به همراه حکمران آنجا، همگی ریاض را ترک کردند و به منطقه دیگری به نام احسا پناه بردند. آن‌ها غذا و آبی با خودشان نداشتند، به همین دلیل حدود 400 نفر از فراریان شهر ریاض در بیابان‌های بی آب و علف از تشنگی و گرسنگی مردند.

البته وهابی‌ها و سعود به همین کشتار اکتفا نکردند. آن‌ها با وجود اینکه شهر ریاض را تصرف کرده و تمام اموال موجود در خانه‌های خالی را به غنیمت گرفته بودند، باز هم در بیابان‌ها به دنبال مردم فراری می‌گشتند و هر کسی را که از تشنگی و گرسنگی نمرده بود با شمشیر به قتل می‌رساندند و دارایی‌های شان را غارت می‌کردند. آنها خانه‌های خالی در ریاض را تصرف می‌کردند و همه اموال، اسلحه ها، مواد غذای و وسایل خانه را به غنیمت می‌گرفتند و خانه‌ها و نخلستان‌ها را به تصرف خودشان در می‌آوردند.

خوشدلی صاحب‌منصبان گذشته به کدخدای خود، عامل گستاخی صهیون شد

نمونه دیگری از جنایت‌های وهابی‌ها در آن زمان در دشمنی با مسلمانان، کشتن مؤذن‌ها بود. درواقع وهابی‌ها از اینکه بر روی منبرها اذان گفته شود و بر پیامبر (ص) یاد شده و بر آن حضرت درود بفرستند، ممانعت می‌کردند. به اندازه‌ای که مؤذن‌ها را می‌کشتند.

در تاریخ نوشته شده که مرد صالح نابینایی اذان می‌گفت و بعد از اذان بر پیغمبر اکرم (ص) درود فرستاد. وهابی‌ها او را دستگیر کردند و به دستور محمد بن عبدالوهاب کشتند.

سال 1214 قمری؛ حمله به نجف

وهابی‌ها در سال 1214 هجری قمری برای اولین بار به عراق حمله کردند و مقصد اصلی یورش آن‌ها حرم مطهر حضرت امیر المؤمنین امام علی (ع) در نجف اشرف بود. در این حمله، عرب‌هایی از ولایت خزاعل مقابل آنها ایستادگی کردند و توانستند حدود سیصد نفر از آنها را بکشند.

یک سال بعد، یعنی در سال 1215 هجری قمری، هم گروه دیگری از وهابی‌ها برای انهدام حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) به سمت نجف حرکت کردند و این بار هم عده ای از عرب‌ها در برابرشان ایستادگی کرده و آنها را شکست دادند. البته حمله به نجف اشرف به همین جا ختم نشد، بلکه تا ده سال بعد از آن هم به طور مستمر ادامه پیدا کرد.

از جمله اینکه در سال 1216 هجری قمری هم وهابی‌ها بعد از حمله وحشیانه به کربلا، به سمت نجف حرکت کردند اما مردم نجف به دلیل آگاهی از کشتار و غارت کربلا با آمادگی به دفا برخاستند. حتی زن‌ها هم از خانه‌ها بیرون آمدند و مردهای خود را تشویق و تشجیع به دفاع می‌کردند تا اسیر وهابی‌ها نشوند. به همین ترتیب بود که وهابی‌ها نتوانستند وارد شهر نجف شوند.

سال 1216 قمری؛ حمله به کربلا

اندیشه تسلط بر اماکن مقدس شیعیان در عراق و غارت آنها، تصوری بود که وهابی‌ها از همان ابتدا در سر داشتند. اما این اندیشه چگونه و بر چه اساسی در بین وهابی‌ها ایجاد شده بود؟

پاسخ این پرسش شاید همان نامه‌ای باشد که از عراق برای سفارت روسیه در ترکیه فرستاده شد که در آن نوشته شده بود: «در بین وهابی‌ها شهرت داشت که در کربلا ثروت غیر قابل توصیفی وجود دارد که چه بسا مانند آن در خزینه‌ها و گنجینه‌های شاه ایران هم نباشد. چون در طی قرن‌های گذشته هدیه‌های ارزشمندی مانند طلا و نقره و سنگ‌های گران قیمت و هدیه‌های کم نظیر به حرم (امام) حسین علیه السلام آورده شده است. در عین حال همه می‌دانستند که نادرشاه بخش زیادی از غنیمت‌های جنگی اش از هند را به ضریح امام حسین علیه السلام و امام علی علیه السلام هدیه کرده است. او حتی ثروت شخصی خودش را هم به آنان بخشیده است. این ثروت‌های بسیار وهابی‌ها را به طمع انداخت تا برای به دست آوردن آن تحریک شوند.»

همان طور که اشاره شد وهابی‌ها برای ورود به نجف اشرف مشکلات زیادی داشتند و هر بار با مقاومت مسلمانان مواجه می‌شدند. اما آنها با لشکر دوازده هزار نفری در سال 1216 هجری قمری توانستند به راحتی وارد کربلا شوند. به این دلیل که در روز حمله وهابی‌ها، مردم شهر کربلا به مناسبت عید غدیر برای زیارت حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) به نجف رفته بودند و در کربلا تعداد کمی از مردم که عموماً افراد پیر و ناتوان یا کودکان بودند، باقی ماندند.

به همین علت وهابی‌ها به آسانی وارد کربلا شدند و هر کسی را که دیدند کشتند. در آن روز حدود سه هزار نفر از مردم کربلا کشته شدند و دارایی‌های شان که قابل نبود، به غارت رفت. در تاریخ هم نوشته شده که در آن روز دویست شتر با زحمت غنیمت‌های غارت شده را از کربلا خارج کرد. البته در مواردی هم نوشته شده که کربلا در آن زمان حاکمی داشت که رد دفاع از شهر کوتاهی کرده بود.

وهابی‌ها در این حمله، صندوق چوبی مرقد حبیب بن مظاهر را شکستند و سوزاندند و با آن در ایوان طرف قبله حرم، قهوه درست کردند. آن‌ها قصد داشتند صندوق مرقد شریف امام حسین (ع) را هم بشکنند اما چون بر روی آن شبکه‌های آهنی بود موفق به شکستن آن نشدند. البته آنها زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر بر روی مرقد شریف را دزدیدند.

چرا برخی نعمت‌ها بر بنی‌اسرائیل حرام شد؟

میرزا ابوطالب اصفهانی در سفرنامه خود نوشته است: «هنگام برگشت از لندن و عبور از کربلا و نجف، دیدم که قریب بیست و پنج هزار نفر وهابی وارد کربلا شدند و شعار «اقتلوا المشرکین و اذبحوا الکافرین» سر می‌دادند. آنها بیشتر از پنج هزار نفر را کشتند و زخمی‌ها حساب نداشت. صحن مقدس امام حسین علیه السلام از جسد کشته‌ها پر و خون از بدن‌های سر بریده شده، روان بود. بعد از یازده ماه بار دیگر به کربلا رفتم. دیدم که مردم آن حادثه دل خراش را نقل می‌کنند و گریه سرمی دهند به طوری که از شنیدن آن، موها بر اندام راست می‌شد.»

سال 1218 قمری؛ تخریب آثار بزرگان در مکه

سال 1218 قمری بود که وهابی‌ها بر مکه مسلط شدند و با وقاحت تمام، همه آثار بزرگان اسلام را تخریب کردند. آنها قبه زادگاه پیغمبر اسلام (ص)، امام علی (ع)، حضرت خدیجه (س) و حتی ابوبکر را خراب و با خاک یکسان کردند.

حتی آثار باستانی اطراف بیت الله الحرام و روی زمزم را تخریب کرده و هر چه از صالحین باقی مانده بود از بین می‌بردند. هنگام تخریب هم طبل می‌زندند و رقص و آوازخوانی می‌کردند.

سال 1334 قمری؛ تخریب قبور ائمه بقیع علیهم السلام

بعد از اشغال مکه، وهابی‌ها این بار به مدینه حمله کردند. این اتفاق در سال 1334 هجری قمری افتاد که آنها مدینه را اشغال کردند، مرقد مطهر ائمه اطهار علیهم السلام در بقیع و مرقدهای دیگر مانند ابراهیم فرزند پیغمبر اسلام (ص)، قبر حضرت ام‌البنین مادر حضرت عباس (ع)، قبه عبدالله پدر پیغمبر (ص)، اسماعیل پسر امام جعفر صادق (ع) و قبه همه صحابه و تابعین را بدون استثنا خراب کردند.

آن زمان ضریح فولادی ائمه بقیع علیهم السلام در اصفهان ساخته و مدینه حمل شده بود. اما وهابی‌ها این ضریح ائمه بقیع را از روی قبر امام حسن مجتبی، امام زین العابدین، امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهم السلام برداشته و بردند.

قبور عباس عموی پیغمبر (ص) و فاطمه بنت اسد مادر حضرت امیرالمؤمنین (ع) را که با قبور چهار امام همام، در زیر یک قبه بودند هم ویران کردند. هم چنین زادگاه امام حسن و امام حسین علیهما السلام در مدینه، قبور شهدای بدر و بیت الاحزانی را که امام علی (ع) برای حضرت زهرا (س) ساخته بود، تخریب کردند.

سال 1407 قمری؛ کشتار حاجیان ایرانی

نیروهای وهابی رژیم آل سعود در چهارم ذی الحجه 1407 قمری (9 مرداد 1366 شمسی) هزاران نفر از حاجیان بیت الله الحرام را به جرم سر دادن فریاد برائت از مشرکین در مکه به خاک و خون کشیدند و حتی آخوندهای درباری آنها فریاد می‌زدند و می‌گفتند: «اقتل المجوس اقتل المشرکین؛ مجوس و مشرکین را بکشید». آن‌ها با چوب و هر دست آویزی به جان حاجیان افتادند و آنقدر بر سر آنها می‌کوبیدند تا کشته شوند.

البته کشتن حاجیان به دست وهابی‌ها قبل از این هم اتفاق افتاده بود. نمونه اش در سال 1341 شمسی بود که وهابی‌ها با حاجیان یمنی که سلاحی برای دفاع نداشتند روبرو شدند. آنها ابتدا به حاجیان امان دادند اما وقتی بالای کوه رفتند و حاجیان در پایین کوه بودند، دهانه توپ‌ها را به سمت حاجیان گرفتند و همه آنها را به جز دو نفر کشتند که ماجرای این حمله وحشیانه توسط همان دو نفر نقل شده است.

بعد از آن سال‌ها تا به امروز جنایت‌هایی در افغانستان، بمب گذاری در حرمین عسکریین و اهواز در سال 1384 شمسی، انفجار 215 کیلوگرم مواد منفجره در حرمین عسکریین و تخریب کامل مرقد مطهر امام هادی و امام حسن عسکری علیهما السلام، تخریب سقف سرداب غیبت حضرت ولی عصر (عج) در یک اقدام تروریستی دیگر، تشکیل گروه داعش و جنایت‌های فراوان بخش‌های دیگری از ظلم این گروه است.

 

منابع:

تخریب و بازسازی بقیع به روایت اسناد؛ علی قاضی عسکرآثار اسلامی مکه و مدینه؛ رسول جعفریانمسیر طالبی؛ ابوطالب بن محمد اصفهانیتاریخ حرم ائمه بقیع‌؛ محمدصادق نجمی

انتهای پیام/